CZYTANIA MSZALNE
Czwartek, 3 Kwietnia
Czwartek IV tygodnia Wielkiego Postu
Księga Wyjścia 32,7-14. Pan rzekł do Mojżesza: «Zstąp na dół, bo sprzeniewierzył się lud twój, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej. Bardzo szybko zawrócili z drogi, którą im nakazałem, i utworzyli sobie posąg cielca odlanego z metalu, i oddali mu pokłon, i złożyli mu ofiary, mówiąc: „Izraelu, oto twój bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej”». I jeszcze powiedział Pan do Mojżesza: «Widzę, że lud ten jest ludem o twardym karku. Pozwól Mi, aby rozpalił się gniew mój na nich. Chcę ich wyniszczyć, a ciebie uczynić wielkim ludem». Mojżesz jednak zaczął usilnie błagać Pana, Boga swego, i mówić: «Dlaczego, Panie, płonie gniew Twój przeciw ludowi Twemu, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej wielką mocą i silną ręką? Czemu to mają mówić Egipcjanie: „W złym zamiarze wyprowadził ich, chcąc ich wygubić w górach i zgładzić z powierzchni ziemi”? Odwróć zapalczywość Twego gniewu i zaniechaj zła, jakie chcesz zesłać na Twój lud. Wspomnij na Abrahama, Izaaka i Izraela, Twoje sługi, którym przysiągłeś na samego siebie, mówiąc do nich: „Uczynię potomstwo wasze tak licznym jak gwiazdy niebieskie, i całą ziemię, o której mówiłem, dam waszym potomkom i posiądą ją na wieki”». Wówczas to Pan zaniechał zła, jakie zamierzał zesłać na swój lud. Księga Psalmów 106(105),19-20.21-22.23. U stóp Horebu zrobili cielca Ewangelia wg św. Jana 5,31-47. Jezus powiedział do Żydów: «Gdybym Ja wydawał świadectwo o sobie samym, świadectwo moje nie byłoby prawdziwe. Jest ktoś inny, kto wydaje świadectwo o Mnie; a wiem, że świadectwo, które o Mnie wydaje, jest prawdziwe. Wysłaliście poselstwo do Jana i on dał świadectwo prawdzie. Ja nie zważam na świadectwo człowieka, ale mówię to, abyście byli zbawieni. On był lampą, co płonie i świeci, wy zaś chcieliście radować się krótki czas jego światłem. Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wypełnienia; dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał. Ojciec, który Mnie posłał, On dał o Mnie świadectwo. Nigdy nie słyszeliście ani Jego głosu, ani nie widzieliście Jego oblicza; nie macie także Jego słowa, trwającego w was, bo wy nie uwierzyliście Temu, którego On posłał. Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo. A przecież nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć życie. Nie odbieram chwały od ludzi, ale poznałem was, że nie macie w sobie miłości Boga. Przyszedłem w imieniu Ojca mego, a nie przyjęliście Mnie. Gdyby jednak przybył ktoś inny we własnym imieniu, to przyjęlibyście go. Jak możecie uwierzyć, skoro od siebie wzajemnie odbieracie chwałę, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga? Nie sądźcie jednak, że to Ja was oskarżę przed Ojcem. Waszym oskarżycielem jest Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję. Gdybyście jednak wierzyli Mojżeszowi, to i Mnie wierzylibyście. O Mnie bowiem on pisał. Jeżeli jednak jego pismom nie wierzycie, jakże moim słowom będziecie wierzyli?» Świadkowie Chrystusa Umiłowani, istnieje wiele prawdziwych świadectw o Chrystusie. Świadectwo Ojca, przychodzącego z nieba, o swoim Synu; świadectwo Ducha Świętego, który zstępuje w cielesnej postaci gołębicy; świadectwo archanioła Gabriela, zwiastującego dobrą nowinę Maryi; świadectwo Matki Bożej: świadectwo błogosławionego miejsca żłóbka. Jan Chrzciciel, największy z proroków, daje świadectwo wprowadzający Nowe Przymierze, ten, który w pewien sposób łączy w swojej osobie dwa przymierza, Stare i Nowe. Wśród rzek Jordan daje świadectwo, a wśród mórz Morze Tyberiadzkie; niewidomi dają świadectwo, chromi dają świadectwo, umarli powstają do życia; demony dają świadectwo, mówiąc: „Wiemy, kto jesteś: Święty Boży” (Mk 1,24). Uciszone wiatry składają świadectwo. Pięć chlebów świadczy o tym, że zostały rozmnożone wśród pięciu tysięcy gości. […] Wrogowie tamtych czasów dają świadectwo, a wśród nich błogosławiony Paweł, wróg przez chwilę, niewolnik przez długi czas; dwunastu apostołów daje świadectwo, którzy nie tylko słowami, ale każdy przez swoje tortury i śmierć głosili prawdę. […] Wszyscy oni, i wielu innych, są świadkami. Czy Chrystus, wsparty tymi świadectwami, nadal spotyka się z niewiarą? Jeśli więc ktoś dotąd pozostawał niewierzący, niech teraz uwierzy; a jeśli ktoś był już wierzący, niech zwiększy swój postęp w wierze, wierząc w naszego Pana Jezusa Chrystusa i niech wie, czyje imię nosi. Jesteś nazwany „chrześcijaninem” – szanuj swoje imię; niech nasz Pan Jezus Chrystus, Syn Boży, nie będzie zbluźniony z twojego powodu, ale raczej niech twoje piękne uczynki świecą przed ludźmi, aby ludzie, widząc je, chwalili w Chrystusie Jezusie, naszym Panu, Ojca niebieskiego, któremu niech będzie chwała teraz i na wieki wieków. Amen.Pierwsze czytanie
Psalm
i pokłon oddawali bożkowi ulanemu ze złota.
Zamienili swą Chwałę
na podobieństwo cielca jedzącego siano.
Zapomnieli o Bogu, który ich ocalił,
który wielkich dzieł dokonał w Egipcie,
rzeczy przedziwnych w krainie Chamitów,
zdumiewających nad Morzem Czerwonym.
Postanowił ich zatem wytracić,
gdyby nie Mojżesz, Jego wybraniec.
On wstawił się do Niego,
aby odwrócić Jego gniew niszczący.Ewangelia
Komentarz
Powyższa treść została dostarczona dzięki projektowi "Evangelizo - Ewangelia na co dzień".
Właściciel witryny nie rości sobie żadnych praw do tych treści.
Wesprzyj projekt finansowo.